Wykład ten miał miejsce dnia 13 stycznia 1902 r. w berlińskiej Akademji Śpiewaczej w obecności cesarza i cesarzowej Niemiec, a dnia l lutego został powtórzony na zamku cesarskim w Berlinie. Drukowany dotąd w liczbie 60,000 egzemplarzy, wywołał olbrzymią dyskusję i osobną literaturę broszurową, głośną pod nazwą „Babel u. Bibel-Litteratur.” Teologowie niemieccy wystąpili przeciwko Fryderykowi Delitschowi z całym arsenałem swojej staroświeckiej broni. Delitsch wytrącał im tę broń z ręki, oni zaś przez swoich najlepszych przedstawicieli orzekli ostatecznie: „Niema rady, musimy sami zabrać się do assyrjologji.”
Walka wrzała z szczególną zaciętością około twierdzenia Delitscha na temat imienia Jahwy, odczytanego na tabliczkach pochodzących z trzeciego tysiącolecia przed Chr., albowiem mimo całej dyskrecji, z jaką autor rzecz traktował, teologja czuła, iż cała nauka o objawieniu się Jahwy Mojżeszowi została śmiertelnie zagrożona, Młodsi assyrjologowie, jak Zimmern i Winckler, przyłączyli się do twierdzenia Delitscha. Rozprawa niniejsza posiada znaczenie wprost historyczne. Polskie jej wydanie ukazuje się z upoważnienia autora, od którego też otrzymaliśmy klisze wizerunków. W przekładzie niniejszym opuściliśmy jedynie kilkanaście wierszy końcowych, zawierających zwrot osobisty do cesarza Wilhelma II, wywołany niezawodnie wymaganiami etykiety, oraz „Uwagi” jako rzecz zbyt specjalną, mogącą interesować wyłącznie assyrjologów i mającą charakter polemiczny.
Walka wrzała z szczególną zaciętością około twierdzenia Delitscha na temat imienia Jahwy, odczytanego na tabliczkach pochodzących z trzeciego tysiącolecia przed Chr., albowiem mimo całej dyskrecji, z jaką autor rzecz traktował, teologja czuła, iż cała nauka o objawieniu się Jahwy Mojżeszowi została śmiertelnie zagrożona, Młodsi assyrjologowie, jak Zimmern i Winckler, przyłączyli się do twierdzenia Delitscha. Rozprawa niniejsza posiada znaczenie wprost historyczne. Polskie jej wydanie ukazuje się z upoważnienia autora, od którego też otrzymaliśmy klisze wizerunków. W przekładzie niniejszym opuściliśmy jedynie kilkanaście wierszy końcowych, zawierających zwrot osobisty do cesarza Wilhelma II, wywołany niezawodnie wymaganiami etykiety, oraz „Uwagi” jako rzecz zbyt specjalną, mogącą interesować wyłącznie assyrjologów i mającą charakter polemiczny.
Wydawnictwo Myśli Niepodległej.
*pisownia oryginalna
Babilon i Bibja, wykład Fryderyka Delitscha z ilustracjami, 1907.
do przeczytania wykładu potrzebny program: http://www.djvuviewer.com/
